1915

 Szybo postępująca ofensywa niemiecko-austriacka, zapoczątkowana przełamaniem rosyjskiego frontu w pierwszych dniach maja 1915 r. pod Gorlicami, uświadomiła władzom rosyjskim, że mimo zaciętego oporu własnych wojsk może dojść w krótkim czasie do utraty Lubelszczyzny. Uruchomiono więc z początkiem lata 1915 r. szeroko zakrojoną ewakuację urzędów i instytucji funkcjonujących na tym terenie. W Krasnymstawie, którego tym razem Rosjanie nie zamierzali tak łatwo oddać jak w 1914 r., większość urzędów ewakuowano w drugiej połowie czerwca. W tym też czasie przeprowadzono ewakuację więźniów i w większości personelu aresztu. Więźniowie zostali zakuci w kajdany połączone zbiorowym łańcuchem i dołączeni do jednej z kolumn jenieckich kierowanych w stronę Brześcia. Ostatni rosyjski naczelnik zaproponował pracującym w areszcie Polakom ewakuację z możliwością dalszej pracy w innym więzieniu czy areszcie na terenie Rosji, na co część z nich przystała, inni zaś nie stawili się w jednostce w dniu wymarszu, narażając się na ryzyko represji. Nie mieli natomiast wyboru pozostali stróże i dozorcy będący wyznania prawosławnego, wobec tych zastosowano bezwarunkowy przymus ewakuacji. Całość dokumentacji wywieziono i od tej pory ślad po niej zaginął.