1604

7-9 lipca. Biskup Jerzy Zamoyski odbył w Krasnymstawie, w kościele katedralnym, pierwszy w okresie potrydenckim synod diecezji chełmskiej, po którym zachowały się statuty reformacyjne. Synod miał za zadanie przeprowadzić gruntowna reformę stosunków kościelnych w diecezji na podstawie dekretów soboru trydenckiego i uchwał polskich synodów prowincjonalnych. Protokół synodu wymienia siedem spraw, które były omawiane: obrona praw Kościoła i wolności duchowieństwa; odzyskanie kościołów sprofanowanych i zagarniętych przez innowierców; zadanie, aby wszystkie sprawy toczące się przed sadami kościelnymi sadzone były w ostatniej instancji w granicach Królestwa; żądanie, aby annaty pozostawały w kraju na cele walki z herezjami; terminy przedawnienia na niekorzyść Kościoła; ciężary w związku z wyprawami wojennymi; sposób dawania dziesięcin i  ugod w sprawach dziesięciny pieniężnej. Na synodzie biskup Jerzy Zamoyski dokonał podziału diecezji na 10 dekanatów: Bełz, Chełm, Grabowiec, Hrubieszów, Krasnystaw, Luboml, Magierów, Sokal, Turobin oraz Zamość.