1915

18 lipca niemiecki oddziały szturmem zajęły Krasnystaw, wypierając z niego zaciekle broniących się Rosjan. Był to, jak się okazało, koniec wieloletniego ich panowania w tej części polskiej ziemi. W trzecim dniu szturmu oddziały niemieckiego Korpusu Gwardii wyparły z Krasnegostawu doborowe rosyjskie odziały wchodzące w skład II Korpusu Syberyjskiego. Zwycięscy rozpoczęli swoje panowanie w mieście i regionie od brutalnej rozprawy z ludnością cywilną, która zdołała schronić się przed Kozakami wypędzającymi wszystkich na przymusowe uchodźctwo. Żołnierze niemieccy przystąpili do masowych rabunków, nakładania kontrybucji oraz aresztowań uznając mieszkańców tych ziem za rosyjskich szpiegów a wcześniejszych kolaborantów. Nie ma jednak do końca pewności czy aresztowane osoby zamykano w porosyjskim budynku aresztu. Nie mniej jednak poczynania Niemców wywołały ogromne wzburzenie ludności Krasnegostawu i Siennicy, grożące wybuchem nawet zbrojnego oporu. Sytuację rozładowało oddanie przez Niemców tych terenów pod władzę Austriaków, co wynikało zresztą z wcześniejszych uzgodnień o podziale wpływów na zdobytych terenach pomiędzy sojuszniczymi armiami. 11 września rozpoczęła urzędować w Krasnymstawie  C. i K. Komenda Powiatowa (K.u.K Kreiskommando In Krasnostaw) podlegała początkowo Komendzie Etapów a później utworzonemu Generalnemu Gubernatorstwu Wojskowemu. Austriackie władze okupacyjne rozpoczęły proces adaptacji niektórych budynków miejskich na potrzeby urzędów wojskowych i cywilnych. W myśl tej tendencji potrzebnymi stały się budynki aresztu, które ze względu na swoją techniczną konstrukcję zostały od listopada 1915 r. przeznaczone na areszt polowy (Feldarrest). Jego funkcjonowanie ściśle powiązane było z powołanym w Krasnymstawie sądem wojskowym (Militargericht), stąd też w niektórych dokumentach używana była pełna nazwa aresztu – Feldarrest des K. u K. Militargerichtes im Krasnostaw.