1789

 Mieszczanie Krasnegostawu płacili czynsz zryczałtowany i zaokrąglony, który według lustracji wynosił 1000 zł od całego miasta. Zaznaczono przy tym, że do płacenia tej kwoty obowiązani  byli zarówno mieszczanie jak i przedmieszczanie. Lustracja z 1789 roku wyjaśnia odnośnie do tej kwoty: „Mieszczanie i przedmieszczanie krasnostawscy za czynszyk przedtem z placów i domów dawany płacą teraz ogólnie do zamku zł 1000”. Osobno podawano czynsz od mieszkańców przedmieścia Zadworza, należącego do wójtostwa krasnostawskiego. Wyjątkowo obowiązek płacenia staroście czynszów łączył się z faktem uprawiania przez mieszczan i drobną szlachtę zamieszkała w miastach, pól niegdyś należącą do zamku. W niektórych miastach, nawet nie znających robocizny świadczonej przez mieszczan, do specjalnej  renty odróbkowej obowiązani byli mieszkańcy tzw. podzamcza. Podzamczanie hrubieszowscy odbywali tłoki na folwarku starościńskim – jedną za gorzałkę, drugą za małą opłatą oraz chodzili z listami kilka mil. W podobnej sytuacji znajdowało się trzynastu mieszkańców przedmieścia Zadworza, należącego do wójtostwa krasnostawskiego, którzy mieli nosić listy, dawać podwody i świadczyć innego rodzaju posługi. Jak wynika choćby z tego, tzw. Podzamczanie oraz mieszkańcy przedmieść, należących do wójtostw stanowili specjalną kategorię mieszkańców, bardziej zależną ekonomicznie.